Zabudowa forteczna i nakazy władz rosyjskich zatrzymały rozwój miasta Warszawy przez całą drugą połowę XIX w. aż do 1914r. Willowe inwestycje zaczęły powstawać poza granicami miasta, przy ówczesnej kolei i w spokojnych zielonych enklawach. Tak zaczęła się historia osi Wawer-Otwock, Konstancina i Milanówka.
Sama historia Konstancina sięga roku 1897r., gdy w ramach realizacji testamentu Marii hr. Grzymały-Potulickiej, współwłaścicielki Obór, teren tutejszego lasu miał być sprzedany. Jednak spadkobiercy postanowili zamienić to miejsce na eleganckie letnisko. I tak na 110 ha sporządzony plan zagospodarowania i na cześć Konstancji z Potulickich Skórzewskiej nazwano obszar Konstancinem. Na polecenie Skórzewskiego podzielono teren na działki pod budowę willi i do wspólnego używania. Wytyczono 261 parceli po 3,300 m2 (10 tys. łokci) i sprzedano akcje Towarzystwa Akcyjnego Ulepszonych Miejscowości Letniczych. Dodatkowo powstały 2 parki – Zdrojowy i Grapa na skarpie.
Od początku Konstancin wyróżniał się uporządkowaniem – jako wzorcowe elitarne letnisko posiadał kanalizację, wodociągi, oświetlenie. Tu zaczęła działać już 1900r. pierwsza remiza elektrowni i zostało wprowadzone oświetlenie jeszcze przed elektrownią na Powiślu.
W tym czasie powstawały siedziby w zróżnicowanych stylach od zameczków, angielskich cottage, włoskich renesansowych willi, po styl zakopiański czy modernistyczne budynki wkomponowane w urok uzdrowiska. W dzisiejszych czasach ten trend również jest utrzymywany przez mieszkańców Konstancina i Skolimowa. Powstają okazałe budynki modernistyczne jak i domy z masardowymi dachami. Jednak wielkość działek i urok drzew bez przeszkód pozwala każdej inwestycji dać plenerowy oddech kompozycji.
O ile w epoce przedwojennej tylko część willi była na stałe zamieszkiwana, a reszta stanowiła podzielone na pokoje – mieszkania kwatery do wynajmu dla letników, a rzadziej całe domy do wynajmu. O tyle obecny Konstancin to przede wszystkim wille do wynajmu na dłuższe terminy niż rok. Wynajem willi to rząd wielkości od 10.000 zł/ miesięcznie do wielokrotności tej sumy.
Od prawie 20 lat systematycznie nowi inwestorzy i miłośnicy historii przywracają do życia rejon willowy Konstancina Jez. Złoty wiek tego miejsca przypadła na początek XX wieku, po wojnie szczęśliwie większość luksusowych willi ocalała i została majestatyczną pomnikiem architektów i inwestorów minionej epoki. Świat willi i pałacyków należących wcześniej do wybitnych fabrykantów, artystów, lekarzy, prawników itd., gdzie tętniła szczególnie latem życie towarzyskiego Warszawy powoli wraca do łask.
Najpiękniejsze stare wille położone są wzdłuż ulic Batorego, Sienkiewicza, Skargii, Matejki, Wierzejewskiego, Kraszewskiego, Jagielońskiej, Żeromskiego, Żródlanej, Ptasiej. W kolejnych rejonach ulic Potulickich i Prusa, Słomczyńskiej, Gąsiorowskiego, Zielnej, gdzie powstają kolejne urokliwe wille.
Ceny nieruchomości w tym rejonie rosną a amatorów starodrzewia, dużych działek wciąż przybywa. Uzdrowiskowy charakter utrzymuje zadbany Park Zdrojowy – solidnie odnowiony, z wspaniałymi tężniami i nowoczesnym hotelem z basenem z wodą solankową. Przywrócono blask elitarności uzdrowiska. Latem odbywają się koncerty, przybywa magicznych restauracji, wytwornych kawiarni.
Wjazd do Konstancina w rejonie wsi Bielawa dopełnia edukacyjna infrastruktura Szkoły Amerykańskiej wraz z inwestycją kilkudziesięciu willi miejskich zrealizowanych pod nazwą „Osiedla Konstancja”.
Miejsce starego młynu z 1730r., zajęła rozbudowana etapami od 1760r. papiernia, której budynki zostały obecnie rewitalizowane i stanowią centrum handlowo-usługowe.
Amatorów perełek architektonicznych i wytrawnych inwestorów zawsze przyciągnie do zakupu willi takich, jak Kaprys, willa Natemii przy ul.Sienkiewicza, Urocza przy ul.Skargii, Pensjonat Mon Repos przy ul. Wierzejewskiego, Zorza przy ul.Matejki, willa Pod Gryfami ul.Sanatoryjnej, willa Marychna lub willa Słoneczna przy ul.Batorego i wielu innych odrestaurowanych lub nowych dzieł architektury.
Zakup nieruchomości w najlepszych rejonach Konstancina zaczyna się od kilku milionów po sumy nie osiągalne w żadnej innej części Polski. Enklawa doceniana przez dyplomację, jak i świat biznesu oraz artystów.